16 oktober 2013; mooie zonsopgang

Woensdagmorgen 16 oktober werden we getrakteerd op een mooie zonsopgang boven de grondmist. Een windmolen is ook nog net zichtbaar.

14 oktober 2013; nat weekend achter de rug

In het weekend van 11,12 en 13 oktober is er ca. 50 mm neerslag gevallen. De akkers op Harrysfarm zijn behoorlijk nat geworden. Op een deel van het bietenland staat zelfs een plas water. Hier in Oostelijk Flevoland valt het nog mee vergeleken met het Zuidwesten van Nederland waar veel akkers zijn ondergelopen. Daar moet gevreesd worden voor de nog te rooien aardappelpercelen. In de Overijsselse tocht, die achterlangs ons bedrijf loopt, staat het water enkele cm’s boven de beschoeiing. Voorlopig blijft het wisselvallig. Er moet nog veel gebeuren op het land. Wintertarwe moet gezaaid worden en er moet nog geploegd worden.

In de Overijsselse tocht, die achterlangs ons bedrijf loopt, staat het water enkele cm's boven de beschoeiing. Voorlopig blijft het wisselvallig. Er moet nog veel gebeuren op het land. Wintertarwe moet gezaaid worden en er moet nog geploegd worden. In de Overijsselse tocht, die achterlangs ons bedrijf loopt, staat het water enkele cm's boven de beschoeiing. Voorlopig blijft het wisselvallig. Er moet nog veel gebeuren op het land. Wintertarwe moet gezaaid worden en er moet nog geploegd worden.

13 augustus 2013; mooie wolkenluchten

Vandaag een dag met van die prachtige wolkenpartijen. Helaas kwam er wel af en toe een felle regenbui uit.
Dan zou je denken is het dan niet te droog op de akker. Wat zeuren die akkerbouwers nou weer. Dat is het ook wel, maar nu hebben we andere belangen. De wintertarwe willen we nu oogsten. De kwaliteit is nu nog goed. En daar hebben we standvastig droog weer voor nodig. 1 bui van maar 1 mm is al teveel. Het vocht gehalte van de tarwekorrel moet liefst rond de 16 % zijn. Word het hoger dan kost ons dat teveel droogkosten aan de afnemer. Met dit wisselvallige weer is het of geduld hebben en hopen op beter weer of toch maar met een iets hoger vocht gehalte dorsen. Voorlopig is het nu elke keer net te nat. Misschien eind van de week dan word het beter en droger. Maar deze wolkenpartijen blijven mooi.

28 juli 2013; einde aan de droogte

Vrijdagavond 26 juli rond 19.00 kwam er een einde aan een lange periode van droog en heet weer. Tot dusver was de juli maand droog en vooral de laatste week heet, met een heuse hittegolf tot gevolg. Sinds 2006 was er geen hittegolf meer voorgekomen. Afgelopen week zag je dat de gewassen het moeilijk kregen. In de uien krijgt het loof gele punten. In het aardappelperceel zie je de grond van de aardappelrug open scheuren, niet gunstig omdat er licht bij de gevormde aardappelknollen kan komen, waardoor groene knollen kunnen ontstaan. Het loof van de aardappelen ziet er op zich nog steeds goed fris uit. Wat je wel zag was dat de temperatuur in de aardappelrug flink opliep. Dinsdagmiddag 22 juli om 16.45 uur was de temperatuur in de rug opgelopen naar 22,4 graden. Gelukkig staat er veel loof op het gewas aardappelen zodat de grond goed afgedekt is. Bij 25 graden in de rug kan er namelijk doorwas in aardappelen ontstaan. Dat is funest voor de kwaliteit van de aardappelen. 2013 is een jaar waarin doorwas wel eens zou kunnen ontstaan. Afwachten hoe dit afloopt.

WAT IS DOORWAS?
Doorwas is een fysiologisch verschijnsel waarbij als gevolg van een periode met hoge (bodem)temperaturen de kiemrust van de nieuw gevormde aardappelknollen in de grond wordt verbroken. Dergelijke bodemtemperaturen treden op als de maximumluchttemperatuur gedurende enkele dagen achter elkaar hoger is dan 25 °C. Als vervolgens de temperatuur weer is gedaald en het heeft geregend, kunnen bij voor doorwas gevoelige rassen aan de kiemen nieuwe knolletjes ontstaan, zogenaamde secundaire knollen. Als deze secundaire knolletjes een doorsnede hebben van 1,5 à 2 cm stopt de groei van de eerstgenoemde, de primaire knollen. Soms groeien de aan de primaire knol gevormde kiemen boven de grond en geven een plantje. Ook kan als gevolg van doorwas knolmisvorming ontstaan. Bovengronds leidt een doorwasinductie dikwijls tot hernieuwde loofgroei en het (opnieuw) in bloei raken van de planten. Doorwas treedt in sterkere mate op naarmate het gewas over meer stikstof kan beschikken. Als het gewas tijdens de periode dat hoge bodemtemperaturen optreden gesloten is, zal minder doorwas optreden dan bij een open gewas. (bron: Kennisakker )

Een droge zomer is voor de kleigrond trouwens wel gunstig. De grond kan mooi open scheuren zodat de structuur van de ondergrond goed kan herstellen. De plantenwortels kunnen makkelijker op zoek naar het vocht. Vooral na een natte herfst of winter kan de kleigrond zo weer goed herstellen.
Er zijn veel mensen die vragen waarom ga je dan niet beregenen. Beregenen doe ik normaal niet. Zelf heb ik geen haspel. Ben er ook niet zo’n voorstander van omdat de meeste jaren het uiteindelijk achteraf niet nodig is geweest. Beregenen kost veel brandstof. De kleigrond knapt nu op na een droge periode. Door te beregenen is dat effect weg. De plant gaat nu zelf op zoek naar water waardoor het wortelgestel van de plant sterker word . Tevens is het beregeningswater bij ons eigenlijk niet geschikt door het hoge zoutgehalte van het water. En ik kan ook nog eens rustig slapen. ( Ik hoef niet in de nacht de haspel te verzetten en te controleren ). Had ik nu 2 maal beregend dan was het na deze onweer wel heel nat geworden en daar kun je later tijdens het oogsten veel last van krijgen. Ik zie er niet het voordeel van in. Maar er zijn genoeg akkerbouwers die het wel doen. En die zien er wel een voordeel in. 😉  Maar aan een droge periode komt altijd een einde. Donderdagavond 25 juli hadden we al een kort buitje van 1,5 mm, maar een dag later vrijdag 26 juli rond 19.00 uur kwam het met bakken uit de hemel. In een korte tijd hadden we 25,6 mm in de regenmeter zitten. De bui was heel plaatselijk want 10 km verderop was er niets gevallen. Zaterdagmorgen 27 juli zou heel Nederland worden getroffen door zwaar onweer was de voorspelling. Code Oranje werd afgegeven, een waarschuwing afgegeven voor extreem weer. De bui kon je in de verte aan zien komen. Met spanning zat ik te wachten wat er ging komen. In de verte hoorde ik al de donder en niet veel later even veel wind en uiteindelijk de regen. Uiteindelijk viel het allemaal mee en konden we 8,7 mm bijschrijven. In de nacht van 27 op 28 juli kwam een volgende onweersstoring opzetten. Daarin zat ook nog eens 13 mm. Dat brengt het totaal op 48,8 mm sinds donderdag 25 juli. En dat getal zal de komende week nog wel oplopen want dan word er ook nog regen en onweer voorspeld.

26 mei 2013; sombere natte week

We hebben een sombere, natte en koude week achter de rug. De droogte is nu even verdreven. In een week tijd is er verdeeld over de week ca. 41 mm regen gevallen, met als toppunt dinsdag 23 mei met 19 mm. Ook is het nog erg koud er bij. De gewassen groeien daardoor ook niet hard. Volgens KNMI is 2013 het koudste voorjaar sinds 1962. Hadden de suikerbieten en de uien vorige week nog een kleine groeivoorsprong op 2012 dat is in een week omgekeerd. De aardappelen staan nog steeds niet boven. Percelen vroege aardappelen die in Flevoland nu bovenkomen zien gewoon geel van de kou. Dat geld ook voor de mais bij de veehouders. De wintertarwe loopt ook nog steeds ver achter. De drains lopen door de regenval nu sinds lange tijd weer volop. Ook in de kavelsloten stroomt sinds lange tijd weer water van betekenis. Komende week lijkt het ook nog niet veel beter. De temperatuur klimt wel weer wat langzaam op, maar Mei zal de geschiedenisboeken in gaan als erg koud. De kans word steeds groter dat de zomer dit jaar wel eens warm kan worden, want de natuur herstelt zich meestal altijd.

10 maart 2013; voorjaarskriebels van korte duur

Eindelijk was het dan zover, maandagmorgen 4 maart rond half 8 liet de opkomende zon zich al vroeg zien in de Flevolandse polder. De weermannen en weervrouwen hadden het al voorspeld, we zouden een paar prachtige voorjaarsachtige dagen in het vooruitzicht zien. En dat kwam uit. En als het dan al begin maart is dan begint er bij een boer altijd iets te kriebelen, de voorjaarskriebels. Want na zo’n lange periode van somber en koud weer wil hij of zij graag weer wat op de akker doen. Ook ik had er wel iets last van. Alhoewel mijn grootste doel was om de wintertarwe te bemesten. De wintertarwe wil nu graag wat stikstof hebben om lekker aan de groei te komen. Vandaar dus regelmatig met het fietsje even naar de akker gaan om te kijken of het wel al kan. Over de tarwe lopen, plakt de Flevolandse klei nog niet te veel om met een trekker over de wintertarwe te rijden. En kijken of er al een boer is begonnen, want is er 1 begonnen dan volgen er meestal meer. Maandag 4 maart was het nog niet droog genoeg. De donkere natte klei zag je in de loop van de dag wel wat lichter worden, maar het plakte nog iets te veel.Dinsdag 5 maart was net als maandag 4 maart ook een zonnige dag . Met de oplopende temperatuur erbij zag je dinsdag echt goed dat de grond begon te drogen. Vandaar dat ik dinsdagmiddag de kans gepakt heb om de wintertarwe te bemesten. Zelf vond ik het nog te vroeg om suikerbieten en uien te zaaien. De grond is nog erg koud. Donderdag 8 maart vielen de eerste regendruppels alweer en zaterdag 9 maart werd het met ca. 22 mm een verregende dag. En vandaag zondag 10 maart ligt er zelfs alweer wat sneeuw en met nog een week kou voor de boeg waren de voorjaarskriebels van korte duur, maar zullen later zeker nog terugkomen als het echte zaai- en pootseizoen gaat beginnen.

10 maart 2013; voorjaarskriebels van korte duur

Hier is de grond al aan het opdrogen. De vorst die we gehad hebben deze winter heeft er voor gezorgd dat de grond erg mooi verkruimeld.

10 februari 2013; 5 cm sneeuw

Zondagmorgen 10 februari is het wit geworden. 5 cm sneeuw. De meeste sneeuw die deze winter tot dusver bij ons op Harrysfarm is gevallen.

 

27 januari 2013; vorstperiode teneinde

Voor het eerst sinds 13 januari is de temperatuur weer boven nul gekomen. De sneeuw is aan het dooien. Maar door deze periode van 14 dagen koud weer is de vorst toch 25 cm de grond ingetrokken.
Gistermiddag 26 januari naar het land gelopen en met de schop een gat gegraven. Daar bleek dat de vorst toch aardig diep de grond is ingetrokken. Dat is positief voor de grond, want aardappelopslag wat kan zorgen voor problemen in het voorjaar zijn nu wel bevroren. En ook voor de structuur van de grond doet de vorst goed werk. De vorst met niet al te veel sneeuw leverde bij ons rond het bedrijf mooie plaatjes op. Tijdens de vorstperiode was de koudste nacht 25 januari met een minimumtemperatuur van, -8,5 graden. Maar de winter lijkt voorbij, maar het is nog maar 27 januari. Vorig jaar begon de vorstperiode pas die bijna leidde tot de Elfstedentocht. Dus wie weet komt er nog wat vorst achteraan.

9 december 2012: weekoverzicht

De Hanzelijn verbind nu Lelystad via Dronten en Kampen met Zwolle. Heel goed voor de provincie. Hieronder een versnelde videoweergave in 2 minuten van de nieuwe route van Lelystad naar Zwolle.

Inmiddels het eerste zaaizaad voor 2013 alweer besteld. Namelijk uienzaad. Ook in 2013 weer voor Hypark gekozen. Dit ras is niet zo laat en geeft toch goeie kilo’s en mooie kwaliteit.

14 juli 2012: verregende week

Afgelopen week wordt gekenmerkt door talrijke buien, opgevolgd door perioden met droog weer. De afrijping van de wintertarwe gaat rustig door. Nog geen sprake van legering. De kleur van de aardappelen, bieten en uien is frisgroen. De kleigrond is verzadigd met vocht door de vele regen in de afgelopen dagen.

De uien hebben lichte schade opgelopen door de vele regen,  de pijpen zijn hier en daar geknakt. Sommige pijpen van de uien zijn aan een kant soms licht ingedeukt. Het is niet duidelijk wat de oorzaak van dit verschijnsel is.

14 juli 2012: verregende week

Het contrast van het monsteren van de aardappelen met vorige week is groot. Vorige week was de grond licht vochtig, nu drijfnat na een regenbui(en). De aardappelen een aantal keren moeten spoelen om de grond te verwijderen.

14 juli 2012: verregende week

De vele regenfronten leveren wel prachtige wolkenpartijen op.  De wolkenpartijen en de zon vormen samen een grote projector met een onvoorspelbare weerkaatsing van licht, zoals op de foto van de windmolens. Enkele molens lichten wit op en de anderen staan in de schaduw.