Vrijdagmorgen 13 september heb ik het aardappelloof doodgespoten. Omdat het loof van de aardappelen inmiddels flink slijt en de groei van de knollen nagenoeg gestopt is heb ik het loof doodgespoten. Loofvernietiging is nodig om knolbeschadiging tijdens het rooien te voorkomen en tevens laten de knollen beter los van de stengel. Je kunt het loof wel natuurlijk laten afsterven maar dat duurt te lang en daarnaast moet je nog steeds blijven spuiten tegen de gevreesde aardappelziekte, phytophtora infestans. Door regelmatig proefrooiingen te doen kan ik zien of er nog veel groeipotentie in het gewas aardappelen zit. Dat is nu niet veel meer. Vandaar. De tijd gaat ook door. Na het spuiten moet men namelijk nog 2-3 weken wachten met rooien om de aardappelschil goed te laten afharden. In ons geval zou dat begin oktober zijn.

Met de spuit word het middel verdunt met 450 liter water per ha over het gewas verspoten. Zo worden alle delen van de plant zoveel mogelijk geraakt. De knollen worden uiteraard niet geraakt.

Na 4 uur zie je dat het gewas al iets reageerd op de bespuiting.

2 dagen na loofvernietiging.

Tussen de aardappels staan dit jaar pleksgewijs wat distels. Deze heb ik grotendeels bovengronds verwijdert. (op de foto: de akkerdistel). De distels staan nu volop in bloei en sommige vormen al zaad. Een distel is voor de akkerbouwer een erg lastig te bestrijden onkruid. Omdat ze ondergronds via zogenaamde wortelstokken verder groeien. Weghakken helpt vaak ook niet. Hak je 1 wortelstok in 2 stukken dan groeien er daarna 2 distels uit. Door constant terug te komen met de hak word de wortelstok van de distel wel verder uitgeput. Maar elk jaar vind je ze dan toch weer terug op de akker. Distel is een onkruid dat grote problemen kan veroorzaken. Deze wortelt diep en vormt veel wortelstokken. Bovendien kunnen de distels zich via de wortelstokken vermeerderen, omdat stukjes wortel door grondbewerking worden verspreid over een perceel. Deze wortelstukjes bevatten vrijwel altijd knoppen die uitlopen en nieuwe distelplanten vormen (vegetatieve vermeerdering). Wanneer distelzaailingen zich toch op het perceel hebben gevestigd en zijn uitgegroeid tot planten, kunnen ze wortelstokken (rhizomen) gaan vormen.

Vermeerdering van planten
Mechanische bewerkingen kunnen als zij niet op het juiste tijdstip worden uitgevoerd en/of gevolgd worden door regen juist tot vermeerdering van de (akker)distelplanten leiden. De wortelstukjes krijgen de kans om op de ogen uit te lopen. In het groeiseizoen van het gewas betekent dit herhaald schoffelen als de gemiddelde akkerdistelplant ongeveer 7-8 centimeter hoog is. Dit komt overeen met zes tot acht bewerkingen per jaar.
Uiteraard kunnen bij goed drogend weer ploegen en/of stoppelbewerking in het voor- en/of najaar ook een bestrijdend effect hebben. Wanneer de eerste bloemknoppen beginnen te verkleuren kan de berm of de strook naast de natuurrand het best worden gemaaid. Er mogen geen nieuwe open kiemplekken ontstaan.

Levensvatbaar
Van bijvoorbeeld 100.000 zaadpluisjes bevatten er slechts 20.000 een zaadje.
Van deze 20.000 zaadjes zijn er 4.000 tot 8.000 levensvatbaar.
Daarvan zullen alleen bij hoge windsnelheden (krachtige wind, meer dan 5 beaufort) 40 tot 400 zaadjes verder dan 50 meter vanaf de moederplant worden verspreid.
Van deze 40 tot 400 zaden maken er 2 tot 48 zaden kans om te kiemen, mits zij in braakliggende grond terechtkomen. Als er een gewas staat, is de kans dat een kiemplant tot een volwassen plant uitgroeit lager. (Bron: Akkerwijzer )
Chemisch kunnen de distels ook bestreden worden maar dan moeten alle omstandigheden meezitten. In wintertarwe of later in een grasgroenbemester kunnen distels goed bestreden worden. Dit probeer ik dit jaar ook te doen. Maar door het wegvallen van sommige chemische bestrijdingsmethoden is het steeds moeilijker om ze zo te bestrijden. Alles moet meezitten. Ik heb de distels uit de aardappels er maar uit gehaald, want het is geen mooi gezicht. Mooi werk is het niet.

De akkermelkdistel heeft gele bloemen, de akkerdistel gezien op de eerste foto in dit artikel heeft paarse bloemen. De akkerdistel heeft tevens stekels.

De dikke wortelstok van een akkermelkdistel.

De aardappels zijn afgeleverd en de aardappelruggen aangefreesd.

Totaal 19 vrachtwagens met aardappelen zijn van oogst 2011 afgeleverd. De laatste vrachtwagen is donderdagmorgen 10 mei opgehaald. Allemaal zijn ze naar Farm Frites vestigingen in Nederland en Belgie gegaan waar ze tot heerlijke frites zijn verwerkt. Hoeveel kg er uit eindelijk weg gegaan is weet ik nog niet. Komende week komen de tarreercijfers.

Na het afleveren direct de bewaarplaats van de aardappelen weer schoongemaakt. Doordat er gebruikt word gemaakt van ondergrondse koeling, moeten deze zogenaamde koelgoten wel weer schoongemaakt worden. Door de natte septembermaand van 2011 is er toch aardig wat grond aan de aardappels blijven plakken en dat komt weer van de aardappel los tijdens het afleveren. Met het opscheppen van de aardappelen valt er dan kleigrond door de ventilatiekieren van de koelgoten.

Zondagavond 6 mei ben ik begonnen met het aanaarden van de aardappelruggen met de rijenfrees. Maandag 7 mei heb ik het afgemaakt. Tijdens het poten wordt er nog niet genoeg grond op de poters geworpen. Om de rug boven de poters nog groter te maken maken wij gebruik van een frees. We voorkomen onderandere dat de nieuwe gevormde aardappels tijdens het seizoen uit de rug groeien en groen worden.

Dit jaar ben ik precies een maand later met het frezen dan vorig jaar. Dat zegt al genoeg over het verschil met vorig jaar toen alles hard groeide door het prachtige voorjaar van 2011. Het frezen ging door de vochtige grond perfect. Met een snelheid van bijna 3 km/uur werden er prachtige, stevige aardappelruggen opgebouwd.

Om de 48 meter liggen er spuitpaden in het perceel aardappelen.

Door de brede spuitmachine maak ik gebruik van brede banden waardoor ik in het spuitpad de 2 buitenste ruggen niet poot. Op de frees zitten sporenwissers (foto boven) die ik naar beneden kan doen zodat er iets van de buitenste 2 aardappelruggen af wordt geschraapt. Zo rijdt de trekker met getrokken spuitmachine wat stabiele (foto onder).

Vanmorgen 13 mei rond 7 uur onder ideale omstandigheden (windstil weer, iets vochtige grond) de aardappelen tegen onkruid gespoten met bodemherbiciden. Om de aardappelrug goed te bedekken met middel is windstil weer wel het mooiste. Anders zou bij veel wind en een verkeerde windrichting het middel maar deels op 1 kant van de rug kunnen komen. Waar geen middel komt, komt wel onkruid en dat willen we voorkomen. Het onkruid beconcurreerd dan de aardappelen. Normaal gesproken kunnen we met 1 bespuiting het onkruid de baas aan.